Dzisiejsza konwencjonalna praktyka lekarska oraz przekonania dominujące w naszych kręgach kulturowych traktują objawy ostrej choroby u dzieci, jako coś złego i niebezpiecznego.
Rodzice uczą się wierzyć, że objawy chorób dziecięcych trzeba tłumić i zatrzymać za wszelką cenę, z wykorzystaniem leków dostępnych bez lub na receptę, antybiotyków czy szczepionek.
Wg dr Palevsky’ego – amerykańskiego pediatry stosującego holistyczne podejście do leczenia – dzieci muszą doświadczyć pewnych chorób jako rytuału przejścia, który umożliwia ich systemowi odpornościowemu i nerwowemu dojrzeć i rozwijać się prawidłowo.
Ekspresja objawów chorobowych nie zawsze musi być spowodowana zakażeniem bakteriami i wirusami. Objawy i choroby mogą rozwinąć się jako znak, że nasze dzieci są zdrowe; że ich ciała są silne i odpowiednio funkcjonują, aby oczyścić organizm z odpadów i toksyn, gromadzonych w wyniku narażenia na działanie różnych czynników stresogennych w ich życiu lub występujących w żywności czy też otaczającym środowisku. W wielu przypadkach, sposób wyprowadzenia tych odpadów na powierzchnię ciała jest wspomagany przez bakterie i wirusy już żyjące w ich organizmie i jest niezbędnym etapem dla ich dalszego zdrowego rozwoju. Oczywiście w idealnych okolicznościach przyrody – dziecko odżywiane zdrową sprawdzoną ekologiczną żywnością, oddychające czystym powietrzem, żyjące w czystym środowisku z dala od samochodów i fabryk oraz chemicznych środków czystości i kosmetyków pewnie nie ma za bardzo z czego się oczyszczać, ale w każdym innym przypadku mimo największej troski rodziców ma niestety kontakt z nieciekawymi substancjami.
Tłumienie objawów chorobowych to nie leczenie. Leki objawowe osłabiają oczyszczanie się organizmu i wręcz doprowadzają do kumulowania się toksycznych substancji w ciele, co w dłuższej perspektywie może przyczynić się do rozwoju wielu chorób przewlekłych
Objawy choroby rozwijają się tylko do czasu przywrócenia homeostazy w organizmie gdy ładunek toksycznych substancji w ciałach naszych dzieci jest większy niż ich naturalne zdolności do wyeliminowania odpadów (w postaci normalnego wydalania czy pocenia się).
Dr Palevsky zaleca ułatwianie ustępowania objawów, lecz bez ich tłumienia. Dziecko musi mieć prawo być czasem chore, aby wyzdrowieć i nabrać odporności niezbędnej w kontaktach z rówieśnikami w przedszkolu, szkole czy miejscach publicznych.
Co więc robić gdy Twoje dziecko jest chore?
Podstawowe zasady to:
- mniej stymulować dziecko, mniej mówić, mniej dawać jedzenia
- a więcej pić, więcej spać i więcej odpoczywać
11 zasad wg dr Pavlovsky’ego które przyśpieszą dojście do zdrowia Twojego dziecka:
1) Zatrzymaj codzienną rutynę i obowiązki, wraz z dzieckiem więcej odpoczywaj (jeśli jesteś matką pracującą lub pracującym ojcem – to weź zwolnienie, dla Twojego dziecka gdy jest chore najważniejsza jest Twoja bliskość, a nie uspokajający telefon do niani czy wszystko dobrze)
2) Zapewnij dziecku bezpieczne i komfortowe środowisko
3) Dawaj mu dużo płynów do picia (woda, herbata, zupy, mleko z piersi). Jeśli Twoje dziecko odżywia się tylko mieszanką mleczną – to podawaj jej mniej niż zwykle.
4) Ogranicz poziom aktywności, hałas, emocje, prace domowe i zadania do minimum.
5) Przygaś światła. Zapewnij ciche, spokojne otoczenie dla układu nerwowego dziecka, tak aby jak najszybciej jego organizm się uzdrawiał.
6) Zostańcie w domu, czytajcie książki, oglądajcie albumy z malarstwem, grajcie w ciche spokojne gry (byle nie komputerowe). Wyjście na zewnątrz może być zbyt dużym energetycznym obciążeniem dla organizmu chorego dziecka i może zintensyfikować przebieg choroby.
7) Zrób dziecku ciepłą kąpiel, nawet kilka razy dziennie i bądź przy nim cały czas. Obserwuj swoje dziecko z bliska, uważaj na przeciągi i zmiany temperatur gdy wychodzi z wanny.
8) Nie zmuszaj dziecka do jedzenia. Kiedy Twoja pociecha jest chora, czy nie czuje się dobrze, jej system trawienny spowalnia. Jedzenie jest jedną z ostatnich rzeczy, jaką dzieci są zainteresowane, gdy mają gorączkę, czy nie czują się dobrze. Wystarczy upewnić się, że spożycie płynów jest odpowiednie i nie naciskać na jedzenie. Organizm dziecka sam wskaże gdy będzie gotowy na rozpoczęcie jedzenia ponownie. I, co najważniejsze, unikaj cukru, soków, mąki i produktów mlecznych oraz potraw smażonych, gdy dziecko jest chore (a najlepiej zawsze), jako, że pokarmy te zwiększają stres, odwodnienie i produkcję śluzu w organizmie, który przedłuży lub wręcz pogorszy przebieg choroby.
9) Obserwuj zmiany stanu psychicznego Twojego dziecka.
10) Pamiętaj, że proces leczenia może zając trochę czasu. Im więcej masz cierpliwości tym bardziej wnikliwie obserwujesz swoje dziecko i tym bardziej skutecznie jesteś w stanie usunąć z jego środowiska wszystkie stresujące elementy, a to z kolei przełoży się na szybszy powrót do zdrowia.
11) Pierwszy dzień kiedy dziecko czuje się lepiej powinien być spokojnym, powolnym dniem. Zostańcie w domu i odpoczywajcie w ciągu pierwszych 24 godzin od ustąpienia objawów choroby. Staraj się nie śpieszyć o ile to możliwe z powrotem do codziennego szybkiego życia.
Jak odróżnić zwykłą dziecięcą niegroźną chorobę od poważniejszego stanu?
Użyj poniższej LISTY KONTROLNEJ dr Pavlovsky’ego:
Skonsultuj się natychmiast z lekarzem lub udaj na najbliższe pogotowie, jeśli dziecko:
1) nic nie czuje
2) nie daje się pobudzić
3) nie jest aktywne
4) nie może się obudzić
5) nie może pić
6) oddaje bardzo jasno-żółty lub bezbarwny mocz (to może z jednej strony oznaczać odpowiednie nawilżenie organizmu, ale także świadczyć o cukrzycy, szczególnie jeśli oddaje się mocz bardzo często)
7) nie łapie kontaktu wzrokowego
8) nie jest w stanie utrzymać głowy w pionie
9) nie potrafi mówić (jeśli oczywiście już mówi)
10) nie reaguje
11) nie jest interaktywne
12) nie da się go pocieszyć, utulić
13) oddycha z problemami
Dodatkowo jeśli zajdą poniższe okoliczności natychmiast udaj się na pogotowie:
- jeśli Twoje dziecko ma mniej niż 3 miesiące i gorączkuje
- jeśli Twoje dziecko ma gorączkę i wysypkę na ciele
- jeśli Twoje dziecko ma gorączkę, ból szyi i światłowstręt
- jeśli Twoje dziecko ma gorączkę, a także dolegliwości układu moczowego, obrzęk stawów, niezdolność do chodzenia, lub skarży się na inne dolegliwości
- jeśli wraz z kaszlem Twoje dziecko ma trudności z oddychaniem, szybko oddycha, ma świszczący oddech lub jest poniżej 4 miesiąca życia
DISCLAIMER:
Moje artykuły to osobiste przemyślenia na temat szeroko pojętej tematyki zdrowotnej na bazie informacji z jak najlepiej wybranych źródeł oraz własnego doświadczenia. Nie zastępują profesjonalnej porady lekarskiej. Pamiętaj – o swoim zdrowiu i zdrowiu swoich dzieci decydujesz Ty sam.
Źródła:
